گام دوم : اعلان به موقع نرخ نان بر اساس قیمت تمام شده.

نرخ گذاری خوب و به موقع یکی از مهمترین گا مهای رسیدن به رشد وبالندگی در کیفیت نان ملی است.

تعجب آور است با وجودی که  تولیدنان نیز مثل همه کالاها تابع یک سری هزینه های جاری و پرسنلی است ولی همه مردم انتظار دارند هیچ وقت نان گران نشود و این فشار بنوعی روی  دولت ووزراء واستاندارانش  سنگینی می کند و جرات تصمیم گیری برای نرخ گذاری جدید را از آنها می ستاند و بهتر بگوییم  نوعی فوبیا در مسولان حکومتی ایجاد می کند که از ترس رسانه ها وانتقادات احتمالی حاضر به پرداختن به این موضوع مهم وحیاتی نیستند وبا تعلل در نرخ دهی سالیانه ضربات جبران ناپذیری بب پیکر سلامتی مردم وارد می کنند. که اگر سالی ۳۰ درصد به نرخ نان اضافه می کردند هیچگاه.هیچگاه وضعیت نان به این درجه از سقوط نمی رسید که رپیس وقت پژوهشکده غله کشور (دکتر کریمی.۱۳۸۵) در اظهار نظری جالب وعبرت انگیز اعلان کند :

وضعیت نان سنتی کشور به حدی خراب شده که مردم هرچه نان نخورند سالم ترند.!!!

نان بیمار جامعه  را بیمار می  سازدو در  سراشیبی مرگ و معلولیت  قرار می دهد.که منشاء آن بی اعتنائی-بی توجهی-وسبک شماری نان و نقش آن در سلامتی است. بد نیست بدانید نان در سبد غذاپی مردم ایران بر خلاف سایر کشورها  حرف اول را می زند(اروپا سالی ۷۰ کیلو نان مصرف می شود در ایران ۲۱۰ کیلو ! یعنی ۳ برابر !) لذا وقتی نان خراب شود سلامتی مردم هم خراب می شود و بجای اینکه نان قاتق جان باشد قاتل جان می شود!

چرا ؟چون وقتی از همه جا کم می آوریم سراغ نان می رویم و از آن کم می گذاریم.در صورتی که:

آدمی اول حریص نان بود  - چون که قوت نان ستون جان بود.